Haustgul(l)

I går kom eg heim til eit kjøkkenbord som flaut av haustblader. Med små eventyrlystne jenter i hus, kjem det meste inn dørene. Men eg elskar haustblader og set stor pris på at jentene tek med seg eit halvt tre heim.



Denne gongen er det vel bjørkeblader som har fått æra. Er dei ikkje flotte? Det er rart korleis slike små kvardagslege hendingar får meg (og sikkert mange andre også) til å omkalfatre litt på ting og tang. Eg måtte sjølvsagt haustpynte stova i heimen vår.



Den gule telyshaldaren frå Marimekko hadde eg tenkt til påske, så han var plassert på ein perifer stad i heimen inntil i dag. Han var jo fantastisk saman med dei lekre bladene.



Og på bildet ovanfor her ser de bittelitt av det nye pleiddet eg kjøpte med meg heim i dag. Eg hadda naturlegvis aldri kjøpt eit pleidd på grunn av tørre bjørkeblader, men det låg altså utanfor ein butikk i byen og var sett ned 300 kroner. Eg ga berre 199 for det, og då berre måtte eg (eg likar når eg "berre må", det er som om det tillet alt og tilgjer alt).




Og så fann eg fram fleire gule ting som eg pynta stova med. Ikkje signalgule ting, som kanskje er meir i skuddet no, men haustgule. Eg syntest det blei så fint saman med andre mørke detaljar.

Det er ikkje alltid mykje som skal til, men gleda kan vere like stor.

No sit eg og kosar meg i hauststova med god varme, tente lys og strikketøyet. Slike haustkveldar elskar eg.

Nyt kvelden og helga, folkens. Då blir me fleire.