øs pøs

Øs pøs regn. Då tenner me eit lys og så er alt fint.

Og eg samlar på Figgjo Clupea i tillegg til Victoria.

Snopefredag

Det er rart kva ein får gjort når ein har dårleg tid fordi ungane kjem heim frå skole/skal hentast i barnehage. Då går eg raskt frå den eine butikken til den andre, raskar med meg litt av kvart utan å tenkje så mykje over det, eg fortener det jo ;-), og så hastar eg heim og er heime akkurat i rett tid.

Slik var det i dag. På ein grå regntung dag er det ekstra triveleg med fargar. Og når den eine butikken etter den andre har slikt å tilby, er det lett å bli overtala.

Her er noko av snopet mitt: serviettar, lysestake, te, kjøkkenklutar, brett og oppvaskkost. Eg gler meg til bruken. Teen skal eg kose meg med i kveld i ein herleg kopp med kjekke lys til, oppvaskkosten skal plasserast i hyttehuset etterkvart.

Eg blir rett glad når eg ser den oppvaskkosten. Kor praktisk han er eller ei, det får så vere, men glede kan han spreie. Det kan eg ikkje seie om Jordan sine, he he.

Forutan dette, blei det ny herleg bursdagskjole til 7-åringen her frå Noa Noa, strikkekjole til meg sjølv, regnkåpe og støvlar i ei gåve. Støvlane er innpakka, men dei såg kjekke ut. Eg hadde fyrst tenkt på Ilse Jacobsen-støvlar, men så anbefalte dama i butikken meg desse nyankomne Vikingstøvlane som var av nytt design, Blæst (klik biletet for meir info). Støvelen har visst fått Norsk designråds pris, er mykje betre på foten og har fem fargerike snorer som ein kan skifte med humøret (kanskje ikkje med veret, he he).

Håpar iallefall at mottakaren blir glad.

Ja, ja. Det blir ei fin helg, trass regnveret.

God helg!

Favorittfargane

Eg elskar alt det fargerike eg ser rundt omkring på bloggar og i interiørblader. Eg får godt humør av det rett og slett. Kjenner at det er solstråler på ein vinterdag for meg.

Og så har eg mine eigne favorittar blant alt det herlege. Og her er dei. Eg berre elskar den grønturkise, det lilla, det blå og grøne. Her er dei investeringane i hyttehuset som ikkje er brukte. Eg har kjøpt det inn nytt, eit lite brot på prinsippet, men fullt tilgiveleg etter mine auge.
Noko kan ein berre ikkje gå forbi. Det er noko med at når ein møter på det som er meint for ein, så skal ein stoppe og lytte til det, ta det til seg, ikkje springe hastande forbi av prinsipp. Ikkje sant  ;-)

Her er brødboksen frå Kremmerhuset, litt liten kanskje, for dei vanlege brødlengdane er i lengste laget. Men med fem i hus, spå blir det sjeldan eit problem i praksis. Brikka under er frå Ikea, og brettet frå Åhlens. Perfekt match!

Desse lekre lange skjeiene frå Rice kunne eg ikkje gå ifrå. Eg elskar å spise yoghurt med lange skjeier, eg elskar langse skjeier til det meste. Og når fargen sit som eit skot (himmel, er ikkje nynorsk herleg, ha ha), så er heller ikkje den handelen noko å diskutere. Ikkje sant?

Til sist, når Kremmerhuset byr på lekre skjønne små vasar i favorittfargane, må dei med heim i nettet.

Eg blir så glad så glad.

Til sist må eg berre få slenge på at eg også elskar den kvite kjøkkenbenken min. Heime har eg svart kjøkkenbenk, og det er ikkje like stas. Eg vil gjerne ha ny, men bonden i heimen seier eg må vente minst ti år. Kan de tenkje dykk...

Mens me ventar på eplene

Nettopp heimkomne frå ei herleg helg i hyttehuset. Stadig fleire ting fell på plass, men lista over gjeremål ser ikkje ut til å bli kortare av den grunnen. Det dukkar stadig opp nye idear og prosjekt. Men parallelt med prosjekta, så lever me litt også då, he he.

Denne helga hadde eg trudd me skulle kome heim med epler i bøtter og spann, men det blei med tanken. Men me fortvilar ikkje for det. Eg har nemleg kome over nokre herleg eplefunn på Fretex, både her i byen og i Ryfylke. Denne herlege eplekrukka er innkjøpt i Ryfylke til stor fryd.

Og så datt eg over ei korg med desse seks epleglasa på Fretex i byen. Etter å ha hive meg over korga, slo tanken meg om at det kanskje var nokon si korg... Eg blei flau og spurde den næraste eg såg om innhaldet var hennar, men nei. Dei var på veg ut i butikken.

Og då tok dei strake vegen oppi mi korg. Kan det passe betre med slike epleglas i hyttehuset? Nei, dei er perfekte til ein stad der sommarkjensla skal råde, der hausting av bær og frukt skal bli ein tradisjon.

Neste gong er nok eplene klare. Då skal det bli eplesaft. Men eg skulle gjerne hatt ei oppskrift på eplemost også... om nokon har.

Då eg kom heim frå hyttehuset, låg det ein fin og mjuk pakke i postkassa vår. Gjett om innhaldet i den var lekkert? Det er det alltid frå den kanten. Snart får de sjå.

Gode kvelden!

Eg berre malar, eg

...og syr litt.

Me skriv august. Tida denne sommaren har flydd avgarde i ein fart eg ikkje har kunne notert meg iallefall. Skulen er i gang igjen, eldstejenta i andre klasse, dei to andre i barnehagen. Minstedokka vår har hatt oppstart denne veka, og det er herleg å konstatere at alt går godt.

Sommaren har i siste delen gått til malearbeid. Eg har vel aldri malt så mykje før, sjølv om eg alltid har malt og styrt i veg tidlegare. Me har malt veggar, golv, tak, kjøkken, krakkar, hyller, kassar, skap, speglar og slikt (alt skal jo vere gjenbruk). Er ein i gang, så er ein i gang! Eg har til og med kost meg, for radio er fantastisk selskap når ungane har besteforeldrer å vere med.

Og så har eg og mora mi sydd litt diverse. Gardiner er komne på plass i nokre rom. Her har barnerommet fått fargar. To skåp (det eine med ei for stor dør og det andre utan) fekk forheng. Det er slike store skåp som ein kan gå inn i, og jentene her har leika prøverom. Inni skåpa heng det ein stor spegel, kjolar på hengjarar og anna tøy i hyller. Så kan små frøknar stå der inne og kle seg som det passar.

Her er blomstrande barneromsgardiner. Til kvite veggar og med steikande sol utanfor er dei midt i blinken for små glade jenter.

Det er to store vindauge på rommet, og mellom dei vandrar nokre skjønne elefantar fortrylla av ein fe i Stavanger. Passa dei ikkje godt til gardinene?

Inne på gjesterommet finn ein meir dempa gardiner. Desse har lyse blå striper med litt turkist i. Det er godt med eit svalt rom å trekkje seg tilbake i. Mon tru dette blir mitt eige rekreasjonsrom etterkvart. Utanføre renn ei elv med herleg brus, så forholda ligg iallefall til rette for sjelepleie.

Nede på kjøkkenet i 1. etasjen møter ein no litt meir farge, men gardinene er ikkje klare. Her skal eg ha kvite liftgardiner i linstoff. Trur det kan bli bra. Og dei gamle blå flaskene mine frå studietida har fått kome fram igjen. Blått er godt!

På dette biletet er nokre av småprosjekta. Hylla har vore brun, fatet øverst på det var trekvitt, det har no fått maling og tapet. Likeeins med krakken nedanfor som var knallande raud. Dei to gule vasane fann eg på ein loppemarknad og eg fekk nokre rare blikk frå folk. Inne i ei noko mørk låve såg dei mindre spreke ut. Eg diggar dei! Og medan me først er inne på den loppemarknaden, må eg få vise dette kuppet:

Denne stålkorga er opprinneleg ramma rundt ein vindunk/-ballong, noko eg er mindre interessert i. Eg fekk både korga og ballongen for 150 kroner. Jippi. Korga her er noko rusten enkelte stader, så om eg skal ha pleidd i henne,må eg kanskje male med litt hammarlakk.

Ja ja, mykje gjenstår enno, men me har hatt fine veker i hyttehuset vårt. Og fleire turar står for dørene.

God kvelden til dykk!

Inne!

He he, eg skriv "Inne!" i overskrifta her fordi me no har overnatta i ein nyare versjon av hyttehuset. Femåringen heiv beina på bordet for den lukka.

Men me er vel rett sagt ikkje inne i tradisjonell forstand. Mykje gjenstår, og me kan ikkje møblere fordi elektrikaren skal ha si tid til det han skal gjere.

Desse "trådsnellene" er hans domene, eg blir forvirra av å sjå på kor mange ledningar som skal plasserast på rett stad. Godt eg ikkje driv med den slags.

Men me tok oss no likevel litt til rette no i helga. Og så rydda me vekk igjen før me drog heim. Berre for å få nokre gode augneblinkar.

Det som kjenneteiknar allrommet er lyset. Det finst mange vindauge der med fin natur utanfor. Å sitje på benken eller stolen og nyte lyset og ein god kaffi ein laurdagskveld klokka 22.30 er ikkje å forakte.

Og så kjem søndagen, og tankane mine flyg i 220 km/t. Kvar skal eg ha alle tinga eg no har samla inn frå Fretex, Qxl og Finn + andre menneske plasserast? Tanken er at huset skal møblerast med brukte møbler. Og førebels trur eg eg har klart meg overraskande bra.

Her skal ovnen stå. (Golvet ser noko mørkare ut her enn i verkelegheita.)

Og denne brune hylla skal bli kjøkkenhylle. Eg fekk henne av ei gammal dame, og eg trur ho kan bli bra med litt kvitmaling.

Ja ja, det skal bli nok å hengje fingrane i framover også.
Det er forresten nokså stille her på bloggane rundt omkring. Sommaren har overtatt for daglege gjeremål og det pausast i dei fleste heimane.

Fortsatt god pause!

Kart og plansjar på Finn

Eg vil berre tipse om sal av kart og plansjar på Finn. Sjølv har eg vore så heldig å få kjøpe dette verdskartet her.

Klikkar du deg inn her, vil du finne annonsa som har noko eg trur ein del bloggarar kanskje kunne tenkje seg.

Eg anar ikkje noko om kva som er solgt, men annonsa blei lagt ut i går. Det beste av alt, er at pengene går til fattige barn i Bolivia. Det er ein skule rett utanfor Stavanger som ryddar i kjellaren sin som har kome på den gode ideen.

Mannen min og eg var i Bolivia for omtrent ti år sidan no, og der besøkte me mellom anna ein barneheim. Det gjorde eit enormt sterkt inntrykk å sjå korleis desse borna hadde det, men også kor fantastisk arbeid folk gjer i høve til dei fattige.

Så mitt kjøp at dette kartet gir glede til fleire enn berre meg, og det kjennes utruleg godt.

Kjøkkenkos

Me nyt vinterferien i lange drag her heime. Ingen planar og ikkje noko kav. Herleg.
I dag har jentene bakt kanelboller og fått gjere som dei ville. Det blei store og små med maassse sukker på.

Og så har eg bestilt ein fluesopp av eldstejenta som fekk kitt til bursdagen sin. Ho tok oppgåva seriøst og leverte varer som bestilt.


Er han ikkje søt?



Så har me teikna og tusja flotte teikningar.



Tusjane har fått plass på kjøkkenhylla saman med sukkerkona. Ingen vond plassering.



At soppen er plassert ved sidan av peppermøa er reint tilfeldig og har ikkje ei djupare forklaring. Men han må få vere saman med oss når me kosar oss rundt kjøkkenbordet.

Eg har snopt

I dag har eg vore på sal og snopt julegåve frå mannen til meg og til mannen frå meg. Det er sal, veit de.

Eg hadde i grunnen tenkt meg gyngestolvarianten av denne, men han var for låg for oss. Dermed blei det denne med "faste bein". Like kjekk, og mykje betre å sitje i.


Og så blei det ein Caravaggio i glass.

Gjett om eg gler meg til det kjem i hus!

Louis Poulsen-lampe

I dag stod eit nytt Bolig Pluss og gliste til meg i bladhylla på butikken. Eg lot meg straks sjarmere, naturlegvis. Enkelte ting krev liten motstand. Og eit nytt blad etter jul der julen er over, er alltid herleg når ein blir litt metta på gull og sølv og rødt og glitter.




Eit kjekt blad også denne gongen. Og eg fann ein reportasje der Louis Poulsen-lampane hang overalt.
- Jøss, tenkte eg. For eit depot.



Og så vandra tankane mine sakte innover i hjernemargen min, for eg fekk då forsynemeg også fatt i ein brukt Poulsen-skjerm då er var i Nørrebro i Køben i oktober. Den hadde eg gløymt ut. Eg hugsar han låg på ein stol utanfor ein brukthandel og berre venta på at eg skulle ta han med til Norge. Eg var jo ikkje vanskeleg å be, og dei 350 kronene han kosta betalte eg gladeleg. Denne skjermen måtte eg finne fram då eg hadde lese bladet.



Saken er berre at eg gjerne ville hatt han svart. Så det må eg gjere noko med. Eg er usikker på kva som er smartast å gjere både med tanke på kor fin han blir og kor dyr han blir. Eg vil ikkje betale for mykje, men eg anar ikkje kva det kostar å få han lakkert. Og så veit eg ikkje kor vellukka det er å spraye sjølv. Høyrer gjerne frå nokon erfarne her...



Til og med i verkstaden heng han på rekke og rad i dette huset. Tenk det. Slike høve blir det nok ikkje her. Eg er stornøgd med den eine eg har.



Førebels veit eg ikkje om han får plass her i heimen eller i hyttehuset. Det får tida vise.

Julekaos og ventetid

Dagane flyg avgarde, og det nærmar seg jul! Eg har enno mykje igjen å gjere og blir heilt misunneleg på alle dei fine heimane som blir viste fram her på bloggane. Hos oss er det nemleg rimeleg kaotisk. Det flyt med garn i sofa og på bord, strykejarnet står på spisebordet i stova, leiker flyt og så finn eg eit og anna mandarinskal under ein sofa etc. Med andre ord - som ei førjulstid her i heimen alltid plar vere.



Men det blir alltid jul til slutt likevel.



Oppi alt rotet finn ein små ting ting som likevel minnar om at julen står på vent nå.



Adventslyset vårt brenn me nesten kvar dag. Og når me har gløymt det ein dag, brenn det nesten heile dagen etterpå. I dag kjem augene til engelen å forsvinne. Litt kjedeleg når dei fine motiva forsvinn. Kanksje det burde ha vore vakre motiv heilt nederst også, slik at når ein nærmar seg jul, så dukkar det opp noko vakkert i botnen av lyset. Men me kosar oss no likevel då. Lys midt på dagen er så herleg på denne årstida.



Førre dagen kom soppelampa eg bestilte hos Sprell på døra. Dei tilbyr dør til dør-levering for ein tier ekstra no, og det er reine luksusen å få kjekke pynteting levert slik. Soppelampa har slikt eit koseleg lunt lys, men på bileta kjem det ikkje fram.

Så oppi travle førjulsdagar i ein barnefull heim, er det berre å sile ut kva ein vil sjå på og ta til seg. Det treng ikkje vere kaotisk sjølv om det ser slik ut, ikkje sant.

Me kosar oss me, og det håpar eg de også gjer.

Eg kosar meg stort med alle dei vakre bloggane eg les.

I morgon...

blir denne min.... Jippi!!!

Eg har funne utsalgsstad, og i morgon fer eg avgarde for å hente han heim.

Gjett om eg gler meg, då.

Det nærmar seg adventstid

Eg er så glad i adventstida, og no står ho for dørene nok ein gong. Dermed må me begynne å gjere oss klare.

Og i år kan eg ta fram dette herlege adventslyset som eg kjøpte på Illums i oktober. Eit fargerik lys med varme barnemotiv kan vel passe godt i ein heim med tre små.

Ein snømann med eit godt glimt ser løyndomsfullt på små jenter. Mon han veit noko dei ikkje veit...

Ein engel kjem med ei stjerne..

Og ein pepperkakenisse jublar over gåva han har fått.

Dette lyset skal me brenne kvar dag frå 1. desember her. Då eg tok det fram i går kveld var jentene forundra over at me skulle brenne det ned. Eg skjønte vel ikkje heilt kva dei meinte, for me brenn jo altid lys ned. Men eg trur rett og slett at dei aldri har reflektert noko vidare over akkurat det. No blir det så konkret når motiva forsvinn etterkvart som me brenn.

Nesten synd, men som det skal vere.

Og i vindauget står den meir vanlege, vaksne varianten og ventar. Eg veit ikkje heilt korleis eg skal pynte desse, om dei skal få stå i si enkelheit, eller om eg skal dandere dei litt meir. Sannsynlegvis blir det det første.

No har eg berre lyst på ein tur i skogen for å finne ein liten meter med ein grantopp som eg kan ha i ei sinkbøtte, men dei veks vel ikkje på trær, ha ha... Det er vel nett det dei gjer. Ein må berre finne treet først, og det er ei større utfordring.

Ha ein god dag!