Verda rundt

No tek det ikkje rare tida på ei verda-rundt-ferd. Det er slett ikkje snakk om 80 dagar iallefall.

Denne søte globusen låg i korga til ein fretexansatt og var på veg mot ei hylle då eg snappa han med meg. Fretexmannen berre gliste og sa at han var fin. I kassa understreka også ekspeditøren det same. Eg nikka nøgd tilbake.

Førebels står han i stova. Kanskje kjem han til å vandre rundt i heimen her som me vandrar rundt i verda? Ei form for vekselverknad kanskje? Eg trur i så fall at det er me som vandrar ut i verda som får mest igjen, he he. Uansett - eit kupp eg smilar av.

Kvardag igjen

Det er klart for kvardag igjen. Haustferien er alltid kjærkomen her hos oss. I fjor hadde me tidenes tur til København med kjekke kafébesøk, leikeplassar, butikkar og dyrepark. I år trekte me oss meir tilbake og holdt oss i hyttehuset som me endeleg kan bruke. To heilt forskjellige feriar, like sjarmerande innanfor sin sjanger.

I hyttehuset fekk me ordna meir på plass, malt, rydda og slappa av. Sjølv om hyttehuset i hovudsak skal bere preg av å vere eit sommarhus, må me tilpasse det litt til kaldare dager også. Her er "skrivekroken", eit gammalt bord frå svigermor, ein krakk frå ei gammal dame, bestemor si veske, tallerkenhylle, lampe, miniglobus og reinsdyrskinnet på krakken (heilt nytt og ubrukt) frå Fretex.

Og i venstre hjørne heng Borghildposen som er har hekleria mine i. Eg kan nesten ikkje hekle, men har no kasta meg over eit lite prosjekt som eg håpar kan bli brukande. Er ikkje posen fin? Han er med meg overalt for tida.

Og så har me pakka og gjort oss klare for heimturen, kjøkkenøya og hylla over er eg blitt så glad i, så eg kan ikkje dy meg for å leggje ut eit par ekstra bilete her.

No kallar kvardagen igjen, møter, retting (ja, eg har ikkje retta noko i ferien!), treningar. skule og barnehage. Men inni der ligg også komande strikkekveldar med stearinlys og god grøn te.



Mens me ventar på eplene

Nettopp heimkomne frå ei herleg helg i hyttehuset. Stadig fleire ting fell på plass, men lista over gjeremål ser ikkje ut til å bli kortare av den grunnen. Det dukkar stadig opp nye idear og prosjekt. Men parallelt med prosjekta, så lever me litt også då, he he.

Denne helga hadde eg trudd me skulle kome heim med epler i bøtter og spann, men det blei med tanken. Men me fortvilar ikkje for det. Eg har nemleg kome over nokre herleg eplefunn på Fretex, både her i byen og i Ryfylke. Denne herlege eplekrukka er innkjøpt i Ryfylke til stor fryd.

Og så datt eg over ei korg med desse seks epleglasa på Fretex i byen. Etter å ha hive meg over korga, slo tanken meg om at det kanskje var nokon si korg... Eg blei flau og spurde den næraste eg såg om innhaldet var hennar, men nei. Dei var på veg ut i butikken.

Og då tok dei strake vegen oppi mi korg. Kan det passe betre med slike epleglas i hyttehuset? Nei, dei er perfekte til ein stad der sommarkjensla skal råde, der hausting av bær og frukt skal bli ein tradisjon.

Neste gong er nok eplene klare. Då skal det bli eplesaft. Men eg skulle gjerne hatt ei oppskrift på eplemost også... om nokon har.

Då eg kom heim frå hyttehuset, låg det ein fin og mjuk pakke i postkassa vår. Gjett om innhaldet i den var lekkert? Det er det alltid frå den kanten. Snart får de sjå.

Gode kvelden!

Flott malever

For ein herleg dag, ja for ei herleg helg me har hatt. Nydeleg ver, sol og god temperatur. Eg synest nett eg var ute og kjøpte inn så mykje haust til barnehagebarna våre, men det har ikkje blitt tatt i bruk enno. Herleg!

Det går trått i hagen vår for tida, eg har ikkje heilt dilla lenger på hagearbeid, men det er kjekt å vere ute likevel. Maling av småmøbler er for tida kjekkare enn ugras.

Så då har eg tatt med meg diverse Fretexkjøp ut i hagen for å fornye dei. Og fargane er blogginspirerte, som de kanskje vil sjå.

Her er til dømes Borghild sin herlege turkise farge. Eldstejenta skal få tallerkenhylle til rommet sitt slik at ho kan leike bibliotek og lage utstilling der. Den lille settekassa er til minstejenta vår, ikkje for at ho vil ha ein, men fordi storsystrene hennar har kvar sin. Det er slik tralten er her, he he.

Her er mellomstejenta sin settekasse (ved sidan av jentene sine sjølvdyrka gulerøter som ivrig har blitt hausta). Han skal få Lykke og Lykkeliten sin herlege lillafarge. Storesyster har allereie sin ferdige settekasse. Desse kassane skal visstnok bli heimar for Petshopane til jentene. Desse to siste her skal sjølvsagt også få noko papir i botnen.

Og så er det denne herlege krakken eg fekk i fjor. Han har no blitt slik:

Og litlebror krakk kjøpte eg på sjukeheimen eg jobba på nokre sommarar for ca 20 år sidan (uff som tida går). Denne minikrakken har vore med meg i sin trekvite drakt på hyblar rundt omkring, men no skal han inn på eldstejenta sitt rom som går i blått og turkist med innslag av lilla. Kanskje eg skal prøve å få tatt nokre bilete der etterkvart.

Desse lilla lysestakane og dei turkise bak, er i hardtre, teak trur eg, eg eg fekk dei på Fretex for tilsaman 70 kroner. Eg diggar dei allereie. Og dei turkise malte eg litt før dei andre, så no har dei fått plass på bordet i stova.

Kjekt med litt fornying. Takk for gode fargetips her. Eg diggar pastellar meir og meir, sjølv om eg ein gong på 80-talet sverga at eg aldri meir skulle ha noko i pastell.

Ha ei god veke!

paris, saft og vase

He he, var ikkje det ein snaisen tittel? Seier ingenting, ikkje sant... Poenget er at eg ikkje kjem på noko som bind saman dagens innlegg.

Det blir nesten berre søndagsblogging no for tida. Dagane flyg og det gjer forsåvidt me også. Denne veka har me vore i Paris med dei tre jentene våre. Ein kjekk by, men med dårleg tilrettelegging for barnevogner. Med to vaksne gjekk det imidlertid greitt. Jentene våre blei teikna, me var oppe i Eiffeltårnet, i Disneyland og elles småturar både her og der. Det er mykje å gripe fatt i i Paris, og me skal definitivt tilbake. Me blei heller ikkje avskremte frå å reise til storby med små barn. Lite shopping for mamma, men det var heller ikkje tanken. Eg kjøpte meg ein kakaoboks og ein boks til hårklemmer!

Og så bar det rett heim til feiring av toåringen vår.
Veret blei finare enn meldt, og dermed kunne me vere ute. Ikkje heilt planlagt, men det gjekk fint. Me henta maten inne, herleg suppe med rundstykker til og heimelaga hylleblomstsaft som eg hadde i desse Åhlensflaskene.

Eg likar dei så godt, og etter at eg fekk Dymoen i hus, er alt blitt endå kjekkare. Det heile blir litt meir spenstig med svart merkelapp på.

Fiskeuppe til barnebursdag høyrest kanskje lite barnevennleg ut, men minstejenta elskar fiskesuppe, så då er saka klar.

Her er altså eit bilete av kjøkkenkroken vår. Me har ein benk laga av kjøkkenskap og madrass som me titt og ofte slenger oss ned på. Eg vurderer nytt trekk på han no, men veit ikkje kva slags enno.

I går var eg forresten ein kjapp tur innom Ikea, og der gliste denne nydelege gule vasen under her imot meg. Eg kunne ikkje gå forbi, fargen var magisk og sommarleg. Dei andre vasane her er frå Fretex, og dei står på ein kommode som onkelen min har laga. Han manglar håndtak og eg klarer ikkje bestemme meg for kva type eg skal ha... (eg er vaklevoren i det meste  ;-) )

Veit de om nokon som sel tøffe og enkle håndtak?

Ha gode dagar vidare. Sommaren blir ikkje så varm i år, men me får gripe dagane som best me kan.

To Fretexkupp denne veka

To herlege Fretexkupp denne veka:



Denne Wiinbladkoppen stod gjemt godt innimellom mange firmakoppar og anna grums på Fretex. Tenk for ein skatt å finne der til 25 kroner. Ein februarkopp i februar, maskemånaden.

Og så var det dette medisinskapet som også stod gjemt i ein krok, 25 kroner det også. Eg hadde tenkt å spraye det svart, men bonden her meinte det var fint som det var, og eg er eining. Det hadde kanskje blitt litt for mykje svart.



Og av alle ting, så har medisinskapet fått plass i stova heime... Inni der har eg fyrstikker og små ting små ungar ikkje skal leike med.

Så då blei det ein "ny" krok i stova. (Eg måtte bytte ut koppen med eit lite lys då, for på kvelden er det litt mørkt her.

No driv eg forresten og grublar på kva golv me skal ha i hyttehuset, male tregolvet kvitt, eller lasere det lyst. Det er sååå mange lekre bilete av kvite golv, men alt støv og slikt viser så fort då. Og så er det jo fint med lyst tregolv også. Ikkje lett med alle desse vala.

God fredag!

Dynetrekkmannen i aksjon igjen

Dynetrekkmannen min har vore i aksjon igjen.

Dette biletet frå Fretexbutikken fekk eg på mail, og saken var klar!

Herleg!

Draum om søm

Eg kan ikkje skrøyte av at eg er ein syar, men draumen er der, ikkje sant. Det er den draumen me ber på...

På Fretexrunden min på laurdag hang denne lekre saken på eit stativ med gamle barneklede. Han er for lang for jentene her (lenger enn biletet viser), men stoffet er fantastisk. Så no lurer eg på kva eg skal gjere med han. Skal eg lage tunika til eldstejenta? Klippe han av? Og så kan eg få nokre lekre små stoffbitar til rest...



Skal eg klippe i stykker heile kjolen og bruke stoffet?
Eg veit ikkje, men eg har vel ikkje heilt lyst å klippe han i stykker.

Eg har også tru på at eg skal få sydd litt til hyttehuset med tida. Og stilen her i heimen bevegar seg sakte i retning av meir fargar, så det kan godt bli noko her også.



Stoffutvalet kjem seg. Førbels ligg det litt uryddig samanpressa i ei alt for lita hylle. Eg ventar nemleg på ei større ommøblering på loftstova her heime. Ho skal bli ei lys og flott systove med arbeidsbord til heile familien.



Me må berre male litt først, flytte større hyller og så er me der. Enkelt, ikkje sant?
Iallefall for meg. For mannen skal byrja rive ytterkleding på hyttehuset no til helga, så eg er aleine om draumane her i heimen.



Men sidan me får energi og glede av draumar, går det fint. Det blir vel berre ikkje søm med det fyrste, tenkjer eg.

Sukk...

Vel, en skal aldri seie aldri.

Veskeraid på Fretex

Laurdagen i går brakte heim eit lite veskelager. Systera mi og eg hadde ein koseleg bytur med obligatorisk besøk på Fretexbutikken. Og der kan ein leite og grave fram godsaker, som de veit. I går var det veskeraid, og eg kom heim med denne herlege samlinga vesker til alle småjentene sin fryd.



Slike vesker elskar dei. Dei elskar å kle seg ut, og då må ein naturlegvis ha passande veske til, ikkje sant?



Denne rosa her falt sjølvsagt godt i smak. Alt som er rosa er flott. Og eg digga henne også.


Elles er dette ein del av utvalet:



Den gule blei straks eittåringen sin favoritt. Ho vandra lenge rundt i heimen med veska godt planta i albogekroken og armen høgt heva. Ingen andre får røre den gule veska foreløpig. Den lilla veska blei straks dei litt større jentene sin favoritt. Lilla og rosa er uhyre populært hos oss for tida, så dei har blitt instruert om å heile tida dele og bli eininge om korleis dei skal praktisere fordelinga.



Sjølv hadde eg to vesker som eg kan hugse frå då eg var lita. Den eine var raud og veldig stiv, men staseleg. Den andre var som plastikveska med blomar her. Mi var oransje.



Og då eg fann denne veska, kom ho ikkje or hendene mine. Eg simpelthen måtte ha henne. Lurar på om ho skal få stå på badet i hyttehuset med litt såper i...



Til sist blei det denne turkise lekre veska.

Slik blei heimen full av veskedamer her i går. Leiken liknar mykje av voksenverda sin med ei veske for kvart høve. Eg sit og nyt situasjonane av tre jenter som tar han heilt ut. Herleg!
Eg elskar slikt.

Dynetrekkmannen sin fangst

Dynetrekkmannen kom heim og gleda kona si i dag. Cyberhandelen på Fretex vart vellukka og kan sikkert gjerast fleire gonger.



Dette ga iallefall meirsmak.



Er ikkje stoffa fine?



Og det kvite med raude blomar hadde visst ei raud bakside med andre blomar. Dobbel bonus. (Dynetrekkmannen hadde av alle ting ikkje oppdaga det.
- Kva, har du ikkje opna dynetrekket i butikken?
- Kva i all verda skulle eg gjere det for?)

Førebels har eg ikkje tid til å sy, men lageret kan jo fyllast opp likevel. Ein dag kjem timane istadenfor at dei flyg sin veg.

Eg håpar berre ikkje det er lenge til.

Cyberhandel på Fretex

Eg har nett gjort ein handel på Fretex frå godstolen min heime. Det er jo ein grei måte, ikkje sant?

Medan litlejenta her i huset søv sin søte føremiddagssøvn, kommuniserar mammaen og pappaen via mail og handlar på Fretex. I morges slengte eg nemleg berre ut i lause lufta at viss mannen fekk tid til å ta ein tur innom Fretex i pausen sin, så kunne han sjå om det var nokre dynetrekk der.

Og sanneleg tikka det ikkje inn ein mail med bilete og ein påfølgjande telefon der eg fekk ordre om å sjekke e-posten min (eg har nemleg ein haltande gammal mobil som ikkje lenger maktar å opne bilete). Eg var ikkje vanskeleg å be. På mailen min låg biletet ovanfor, tatt frå mobilen hans. Ikkje så godt å sjå dynetrekka her, men eg ba han kjøpe det underste kvite og raude pluss det gule ovanfor. Han meinte stoffa var fine. Dei raude blomane minna meg om melkekartongblomane frå då eg var lita. Det gule var med blomar og visstnok sitrongult, og den fargen elskar eg.

_

Herleg, avslappande handel, ikkje sant?

Det blir spennande å sjå om cyberhandelen vart bra.

_

Og då dynetrekkmannen sannsynlegvis var ferdig med handelen sin på Fretex, kom det andre biletet han sendte. Ikkje alltid at cyberspace klarar å effektuere ordrane til rett tid...

_

_

Eg syntest det mørke brune her såg interessant ut, men på telefonen fekk eg vite om at eit mørkebrunt han trudde eg kanskje likte, var for slitt.

No ligg no desse att på Fretex i Stavanger, så om nokon likar dei er det vel berre å løpe og kjøpe.

_

Ha ein god soldag!

(Eg gler meg til ettermiddagen kjem.)

Louis Poulsen-lampe

I dag stod eit nytt Bolig Pluss og gliste til meg i bladhylla på butikken. Eg lot meg straks sjarmere, naturlegvis. Enkelte ting krev liten motstand. Og eit nytt blad etter jul der julen er over, er alltid herleg når ein blir litt metta på gull og sølv og rødt og glitter.




Eit kjekt blad også denne gongen. Og eg fann ein reportasje der Louis Poulsen-lampane hang overalt.
- Jøss, tenkte eg. For eit depot.



Og så vandra tankane mine sakte innover i hjernemargen min, for eg fekk då forsynemeg også fatt i ein brukt Poulsen-skjerm då er var i Nørrebro i Køben i oktober. Den hadde eg gløymt ut. Eg hugsar han låg på ein stol utanfor ein brukthandel og berre venta på at eg skulle ta han med til Norge. Eg var jo ikkje vanskeleg å be, og dei 350 kronene han kosta betalte eg gladeleg. Denne skjermen måtte eg finne fram då eg hadde lese bladet.



Saken er berre at eg gjerne ville hatt han svart. Så det må eg gjere noko med. Eg er usikker på kva som er smartast å gjere både med tanke på kor fin han blir og kor dyr han blir. Eg vil ikkje betale for mykje, men eg anar ikkje kva det kostar å få han lakkert. Og så veit eg ikkje kor vellukka det er å spraye sjølv. Høyrer gjerne frå nokon erfarne her...



Til og med i verkstaden heng han på rekke og rad i dette huset. Tenk det. Slike høve blir det nok ikkje her. Eg er stornøgd med den eine eg har.



Førebels veit eg ikkje om han får plass her i heimen eller i hyttehuset. Det får tida vise.

Mi svane

Eg har ingen designarsvanar her eller i hyttehuset. Dei ligg i ein annan kategori enn der eg er.
Men her ein dag fann eg mi eiga svane. Denne kunne eg ikkje gå forbi på Fretex.



Lampa gir meg assosiasjonar til ei vakker, kvit og fredeleg svane.
Det rare er imidlertid at eg hata ei liknande lampe me hadde i barndomsheimen min for lenge sidan. Eg var flau over den stygge lampa, og eg kunne ikkje i mine villaste fantasiar forstå kvifor mor mi ville ha ein slik. Men no, derimot, no er tonen annleis.



Og gjett om ho blei sjuk på ei slik lampe då ho såg min. Det finst fleire av dei på Fretex, men ikkje så kvite og fine som denne då.

Eg skal ha lampa i hyttehuset og så lurar eg på om eg skal gi stamma ei anna farge.
Usikker der...

Men fint trur eg det blir uansett.

Så har eg vore på Fretex igjen

Det er noko med at loppiskjøp ikkje er for alle. Nokre stader i landet finst det loppisar ofte, andre relativt sjeldan. Eg trur eg bur i eit område med relativt sjeldne loppisar.

Iallefall får ikkje eg dei med meg. Eg synest de andre drar på loppis rett som det er, mens eg må nøye meg med nokre mils kjøring til eit Fretex-utsal.

Og når ein investerer i ein slik køyretur (med små born er tidsinvesteringa dyrebar), så er det naturlegvis ekstra fornøyeleg å kome heim med noko.

Det gjorde eg her om dagen. Faktisk fleire ting. Og tidsinvesteringa vart dermed ei god investering.



Fangsten hamnar rett i såpevatn når eg kjem heim. Eg må liksom få alt reint før eg kan nyte. Og nedi her skjular det seg altså noko eg diggar...

Det er Figgjo eg snakkar om. Her på vestlandet er det ikkje vanskeleg å hamne borti Figgjovarer. Men dei er som oftast svindyre på Fretex. Fretex veit nemleg kva som rører seg rundt omkring. Og dermed blir det marknadskreftene som rår også der.



Om denne dama sjølv står på ein marknad, så var ho likevel eit unnatak. Ho var nemleg ikkje dyr, 15 kroner. Eg snappa henne til meg straks.

Litt meir måtte eg punge ut med for denne pepparmøa her. Dei er ikkje lette å ha med å gjere...



Men pepparmø kan ho ikkje vere lenge, for i hælane hennar fulgte ein mann. Han kunne ikkje få augene sine frå henne. Og eg kunne ikkje få augene mine frå nokre av dei, så dei hamna i korga begge to.



Men det var likevel ei dame som trona øvst, og det var denne fornemme frua her.



Ho bedåra meg på ein augneblink. Eg måtte varsamt legge henne ned i korga mi, og eg var slett ikkje vond å be. Somme stunder går ting veldig glatt.

Og den fornemme frua har i dag sukra tilværet til alle her i heimen. Me hadde henne på grøtparty, og ho strødde om seg av det søtaste ein finn.




Det kom med fleire skattar frå Fretex denne dagen, men dei får eg kome tilbake til.

I dag var det svart-kvit-familien som blei presenterte.