Frøken Grønn

Frøken Mellomst hos oss kan snart få nytt namn. Ho kan bli Frøken Grønn. Eg vil ikkje kalle henne tante Grønn etter Elsa Beskow sine forteljingar, for tante Grønn var alltid så sint. Skjønt, nokre fellestrekk kan dei vel ha nett av den grunnen også, desse to damene med lidenskap for grønt.

Frøken Mellomst her fekk dette grønne putetrekket av farmor si då eg var på jakt etter retrostoff i skapet til sistnemnde. Ho har sansen, Frøken Grønn. Og eg får ikkje fingrane i stoffet, for det duger til kosefille, dekkeklut, duk, dukkedyne etc. Eg trur lidenskapen for grønt er ekte.



Her viser ho meg ein hemmeleg skatt i korga si. Opnar sakte for å halde på spenninga. Og trekk ut ein ting om gongen.

Ei skjei.

Etter kvart får eg sjå kva korga rommar...

Frøken Grønn på fire blei nemleg ekstatisk då eg i sommar kjøpte med meg eit koppestell frå Ikea som ho og systera skulle ha i hyttehuset. Dei foretok delinga raskt, effektivt og utan krangling. Frøken Eldst fekk dei rosa koppane mens Frøken Mellomst valte dei grønne og blå. Reint ut kjempepraktisk det der.

Her har ho dekka på til kaffi. Når han er servert, er det berre å drikke opp.

Me hadde mange slike kaffistunder i sommar i hyttehuset.

Og kjenner eg henne rett, blir det kaffi i lange banar framover også.